Holocen (z gr. ὅλος „wszystek” i καινός „nowy”), dawniej aluwium ( łac. alluere „obmywać, oblewać”) – najmłodsza, trwająca współcześnie, epoka geologiczna . more
Plejstocen (z gr. πλεῖστος 'większość' i καινός 'nowy') w sensie geochronologicznym : starsza epoka czwartorzędu , trwająca ponad 2,5 miliona lat (od 2,58 mln do 11,7 tys. lat b2k ). more
Pliocen ( ang. Pliocene z gr. πλεῖον ‘bardziej’ i καινός ‘nowy’) w sensie geochronologicznym : druga epoka neogenu , trwająca około 2,7 miliona lat (od 5,33 do 2,58 mln lat temu). more
Oligocen ( ang. Oligocene ) w sensie geochronologicznym : najmłodsza epoka paleogenu , trwająca około 11 milionów lat (od 33,9 do 23,03 mln lat temu). more
Paleocen ( ang. Paleocene ) w sensie geochronologicznym : najstarsza epoka paleogenu , trwająca około 10 milionów lat (od 66,0 do 56,0 mln lat temu). more
Perm – termin o dwojakim znaczeniu: w sensie geochronologicznym : szósty i ostatni okres ery paleozoicznej , trwający około 47 milionów lat (od 298,9 ± 0,15 do 252,17 ± 0,06 mln lat temu). more
Sylur ( ang. Silurian ) – termin ma dwa znaczenia: w sensie geochronologicznym – trzeci okres ery paleozoicznej , trwający około 24 miliony lat (od 443,4 ± 1,5 do 419,2 ± 3,2 milionów lat temu). more
Archaik ( ang. Archean , od gr. arche ‛na przedzie’), archeozoik (z gr. dzoe ‛życie’), azoik (z gr. ‛bez życia’) w sensie geochronologicznym : najstarszy eon w dziejach Ziemi, trwający ok. półtora miliarda lat (od 4,0 do 2,5 mld lat temu). more
Hadeik (od Hades ) – jednostka stratygraficzna w randze eonu , odpowiadająca okresowi w dziejach Ziemi , przed i w trakcie formowania się skorupy ziemskiej . more